Wieś położona na północno-wschodnim skraju gminy Grabowiec, nad rzeką Kalinówką, w obrębie Działów Grabowieckich. Na terenie miejscowości istnieje grodzisko wczesnośredniowieczne datowane na V1II/IX-XII wiek (E. Banasiewicz 1990, s. 97). Współczesna wieś posiada jednak dużo młodszą metrykę. Pierwszy raz Skibice wymieniono w źródłach w w roku 1531 i wówczas liczyły 1/2 lana użytków. Według rejestru poborowego w 1578 roku wieś należała do starostwa grabowieckiego i było tu 1/2 łana użytków, 2 zagrodników z ziemią i 1 komornik (A. Jabłonowski 1902, s. 226 i 250). Dzieje miejscowości w XVII i XVIII wieku nie są znane. Zapewne nie należała jednak do starostwa grabowieckiego, gdyż nie wymieniają ją żadne lustracje z tego okresu.
Pod koniec XVIII lub na pocz. XIX wieku Skibice należały do dóbr szystowickich. W 1814 roku właścicielem Szystowic, Majdanu, Kalinówki i Skibie była Anna z Kowuzbich i Mikołaj Teleżyńscy (J. A. Wadowski 1907, s. 278). W 1815 roku dzierżawcą dóbr Szystowice był Rajmund Cłimieliński. W 1820 roku Anna Teleżyńska przekazała majątek swemu synowi Henrykowi Czernieckiemu. W 1842 roku wieś należała do Wojciecha Wolnickiego, a w 1849 roku do Holtzera.
Spis z 1827 roku notował Skibice w powiecie hrubieszowskim i parafii Grabowiec. Liczyły wówczas 20 domów i 108 mieszkańców. W 1840 roku wieś należała do unickiej parafii w Grabowcu i gminy Szystowice (F. Rzemieniuk 1991, s. 203). W 1845 roku istniała tu karczma, która uzyskała patent na dalsze prowadzenie wyszynku alkoholu.
W 1873 roku folwark Skibice oddzielono od dóbr Szystowice i wówczas liczyły 383 morgi powierzchni, w tym 319 mórg ogrodów i gruntów ornych, 31 mórg łąk, 26 mórg pastwisk i 7 mórg nieużytków. W folwarku było 10 budynków drewnianych, a wieś liczyła 16 domów i 244 morgi ziemi. W 1874 roku dobra Skibice kupiła Cecylia z Kiełczewskich Wejchert, żona Emiliana Wejcherta. W 1879 roku od poprzedniej właścicielki za 15 420 rubli kupił je Konrad Piotr Świdziński, natomiast w 1885 roku od niego kupił syn Ludwik za 20 tys. rubli. Ten ostatni zapewne zadłużył majątek w Towarzystwie Kredytowym Ziemslcim, bowiem w 1903 roku od Towarzystwa kupił je za 22 655 rubli Roman Świdziński.
Według spisu z 1921 roku wieś liczyła 29 domów i 193 mieszkańców, w tym 8 Ukraińców, natomiast kolonia 2 domy i 12 mieszkańców, wyłącznie Ukraińców. 23 stycznia Niemcy wysiedlili mieszkańców wsi Skibice.
ŹRÓDŁO: Józef Niedźwiedź - Leksykon historyczny miejscowościdawnego województwa zamojskiego.