Początkowo istniał tu jedynie dwór zbudowany na początku XVI wieku, kiedy po zniszczeniu zamku i miasteczka Grabowca w 1500 roku przez Tatarów starosta grabowiecki przeniósł tu swoją siedzibę. Prawdopodobnie wówczas spiętrzono wodę pobliskiej rzeki Kalinówki tworząc kompleks stawów, które z trzech stron otaczały dwór. W ten sposób stworzono miejsce dogodne do obrony. Dwór zapewne został w jakiś sposób ufortyfikowany.
Brak jest źródeł pisanych do dziejów rezydencji w wieku XVII i XVIII. Po rozbiorach Polski majątek grabowiecki, którego główną siedzibą było Siedlisko, przeszedł w ręce prywatne. W związku z tym kompozycja tej siedziby została na początku XIX wieku przebudowana. Wzniesiono nowe budynki w części gospodarczej, założono obszerne sady na południe od głównej osi stanowiącej przedłużenie reprezentacyjnej drogi dojazdowej do cmentarza w Grabowcu. Sady przecinały aleje wiodące do stawów. Rozpoczęto również budowę murowanego dworu. Prawdopodobnie nigdy go nie dokończono, natomiast mury wykorzystano na gorzelnię.
Po I rozbiorze Polski dobra Grabowiec przeszły na własność rządu austriackiego, od którego w latach 1799-1807 dzierżawił Piotr Świdziński. W 1807 roku dobra te zostały sprzedane na licytacji za 78 701 zł reńskich Janowi Terleckiemu, który jeszcze w tym samym roku ofiarował je w posagu swemu zięciowi Feliksowi Radziejewskiemu, żonatemu z Bronisławą z Tereleckich. Ponieważ nabywca w określonym terminie nie uiścił wszystkich należności dobra te w 1822 roku zostały mu odebrane i na ponownej licytacji nabył je Kazimierz Radziejowski. Po jego śmierci ok. 1832 roku Grabowiec wraz z Siedliskiem otrzymał w spadku jego syn - Józef Radziejewski, który w 1840 roku sprzedał majątek Mikołajowi Nikodemowi Teleżyńskiemu. Od 1846 roku majątek należał do Romana Tuszowskiego, który zakupił je od Mikołaja Teleżyńskiego. W latach 1898-1909 właścicielem majątku był Adam Tuszowski, po którym od 1909 roku dziedziczyły dzieci: Roman, Józefa i Zofia.
W 2 poł. XIX wieku, dobra te liczyły 1526 mórg, w tym: 524 morgi gruntów ornych i ogrodów, 286 mórg łąk, 138 mórg pastwisk, 42 morgi zajmowały wody (stawy, rzeki i jeziora), 488 mórg las, 43 morgi zarośla i 5 mórg nieużytki i place. W skład zabudowań folwarcznych wchodziły: 4 budynki murowane i 22 drewniane, browar, gorzelnia i 2 młyny. W skład majątku oprócz Siedliska wchodziły folwarki w Czartorii i Szubienicy oraz wsie Bronisławka, Szczelatyn i Dworzysko oraz osada w Grabowcu.
ŹRÓDŁO: Józef Niedźwiedź - Leksykon historyczny miejscowościdawnego województwa zamojskiego
GALERIE:
2019
2015
2014
2011
2009