Wieś położona w środkowej części gminy Grabowiec, w obrębie Działów Grabowieckich.
Pierwszy raz miejscowość wymieniona jest w roku 1472, kiedy Mikołaj [Skomorowski?] posiadał tu 2 łany użytków, 1 młyn i 1 służkę. Rejestr poborowy z 1531 roku notował w Skomorochach Małych] 3 łany użytków, natomiast w 1578 roku wieś należała do Piotra, Feliksa i Mikołaja Skomorowskich, którzy posiadali 1 łan ziemi i do Marcina Hostyńskiego właściciela 5/8 łana użytków, 2 zagrodników z ziemią i 1 zagrodnika bez ziemi.
W 1606 roku właścicielem wsi był Mikołaj Hostyński, syn Stanisława. W 1633 roku Samuel Skomorowski, właściciel części wsi sprzedał innemu szlachcicowi (prawdopodobnie Piotrowi Gorzkowskiemu lub Marcinowi Jaślikowskiemu - współwłaścicielom wsi) swojego zagrodnika. Na początku XVII wieku część wsi należała do Stanisława Stachnika Skomorowskiego, który żonie swej Katarzynie Komorowskiej zapisał 2000 florenów na Skomorochach Małych. W 1630 roku Paweł i Ostap, synowie Andrzeja oraz Piotr Gorzkowscy herbu Tarnawa dziedziczyli na Skomorochach [Małych]. W 1647 roku występowali Jan i Marcin Skomorowscy ze Skomoroch Małych. W 2 poł. XVIII wieku część wsi należała do Antoniego i Petronelli ze Skomorowskich Lipskich, po których dziedziczył syn Józef Lipski. Następnymi właścicielkami wsi były córki Józefa - Elżbieta zamężna za Wójcickim i Magdalena zamężna za Bobrowskim, po których w 1863 roku był otwarty spadek. W 1814 roku część wsi należała do Sobieszczań-skiej, dalsze części do innej szlachty, zapewne Skomorowskich, bowiem według z tabel protestacyjnych z 1846 roku wieś należała do 15 różnych przedstawicieli tego rodu. W końcu XIX wieku istniał w Skomorochach Małych młyn wodny.
Spis z 1827 roku notował wieś w powiecie hrubieszowskim i parafii Grabowiec. Liczyła wówczas 38 domów i 188 mieszkańców. Przed 1834 rokiem część wsi była w posiadaniu Antoniego Czarnołuskiego, po którym odziedziczyły Dwór w Skomorochach Małychdzieci: Michalina zamężna za Leonem Trzcińskim, Antonina zamężna za Franciszkiem Kuleszą i Ignacy Czarnołuski. Wówczas w folwarku był chlew, spichlerz, 2 szopy, z których jedna służyła za stajnię, obory, browar, wołownia i studnia. Ponadto obejmował on 3 morgi ogrodów, II mórg łąk, 114 mórg gruntów ornych. 2 włościan, 2
chałupników i 3 chałupy pod lasem.
Od 1895 roku właścicielem wsi był Stefan Olszewski, syn Ludwika, który kupił 2/3 od Feliksa Świdnickiego. W 1911 roku majątek rozparcelowano.
W 1888 roku folwark Skomorochy Małe A liczył 381 mórg, w tym 295 mórg ziemi ornej, 41 mórg łąk, 9 mórg lasu, 32 morgi odpadków i 4 morgi nieużytków. W folwarku były 4 budynki murowane i 10 drewnianych. Wieś Skomorochy Małe liczyła 15 domów i 104 morgi ziemi. Folwark dóbr Skomorochy Małe B, C, D, F liczył w 1875 roku 314 mórg, w tym 253 morgi ziemi ornej, 22 morgi łąk, 1 morgę pastwisk, 34 morgi lasu, 2 morgi zarośli i 2 morgi nieużytków. W folwarku było 6 budynków drewnianych.
Według spisu z 1921 roku wieś wraz z kolonią liczyła łącznie 60 domów i 417 mieszkańców, w tym 1 Ukrainiec.
10 lutego 1943 roku Niemcy wysiedlili Skomorochy Małe. Podczas akcji hitlerowcy zastrzelili trzech mieszkańców. Na miejsce ludności polskiej Niemcy osadzili Ukraińców.
ŹRÓDŁO: Józef Niedźwiedź - Leksykon historyczny miejscowościdawnego województwa zamojskiego
