Wieś położona w północnej części gminy Grabowiec, w obrębie Działów Grabowieckich.
Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1394 roku, gdy książę mazowiecko-bełski Ziemowit IV utworzył łacińską parafię w Grabowcu. W 1472 roku wieś liczyła 8 łanów użytków, 1 karczmę i 1 młyn. Rejestr poborowy z 1531 roku notował tutaj 2 i 1/2 lana użytków i młyn o 1 kole. W 1578 roku wieś należała do Marcelina Samickiego, który posiadał tu 16 łanów użytków, 5 zagrodników z ziemią, 4 zagrodników bez ziemi i 12 komorników. Do niego należała jeszcze w 1583 roku. W tym roku król Stefan Batory wydał wyrok w sprawie Gabriela Iłowieckiego i Wolskiego dotyczący wójtostwa w Tuczępach, które przyznał temu pierwszemu. Przed rokiem 1616 roku Tuczępy i Wola Tuczępska należały do Mikołaja Żukowskiego, ożenionego I-o voto z Agnieszką, 2-o voto ze Szczekocką, zmarłego w tymże roku. W 1650 roku Tuczępy i Wola Tuczępska były własnością Wereszczyńskich. Na pocz. XVIII wieku wieś należała do Stanisława Rostkowskiego, natomiast w 1745 roku doPetronelli Rostkowskiej, wdowy po Stanisławie. W 1759 roku właścicielem miejscowości był Felicjan Rostkowski, który podjął próbę lokowania miasteczka Dąbrowa na terenie wsi Tuczępy. Była to jednak lokacja nieudana i miasto nie powstało.
W 1742 roku część Tuczap (Tuczęp?) z przyległościami kupił od Rostkowskich Michał Józef Komorowski, pierwszy raz żonaty z Barbarą Lopacką, po raz drugi z Heleną Rostkowską. Zapewne po Komorowskim dobra przejął M. Liniewski, na majątku którego zabezpieczono fundusz Akademii Zamojskiej. Drugi z właścicieli wsi - Rostkowski zeznał w 1779 roku w grodzie grabowieckim zapis 6000 zip na rzecz Akademii Zamojskiej. W 2 pol. XVIII wieku w tutejszych lasach palono potaż i wyrabiano bale i klepki drewniane. Wówczas Tuczępy nadal były w rękach Rostkowskich. W 1814 roku wieś wraz z Maydanem Tuczępskim i Truścianką należała do Józefa Grudzickiego.
Data erekcji tutejszej cerkwi nie jest znana. W XVIII wieku istniała w Tuczępach drewniana cerkiew unicka p.w. św. Trójcy, poświadczona w źródłach w 1759 r. W 1840 roku w skład unickiej parafii wchodziły: Tuczępy, Wólka Tuczępska, Trościanka i Wierzbica. Liczyła ona wówczas 88 parafian. W 1877 roku wybudowano następną cerkiew. W 1920 roku erygowano w Tuczępach parafię rzymskokatolicką i wówczas cerkiew rekoncyliowano na kościół. W końcu lat 30-tych XX wieku budynek kościoła był w złym stanie i był za ciasny na potrzeby parafii, dlatego został rozebrany. Na jego miejscu w 1939 roku wybudowano nowy drewniany kościółek, który jednak ze względu na wybuch wojny nie zdołano całkowicie wykończyć. Po wojnie okazało się, że fundamenty kościoła są za słabe co zmusiło budowniczych do rozebrania istniejących już ścian i poprawienia fundamentów. Ostatecznie budowę ukończono w 1957 roku. W XIX wieku założono tutaj cmentarz dla grekokatolików, od 1875 roku użytkowany przez prawosławnych. Gdy w 1920 roku powstała parafia rzymskokatolicka, grzebano na nim zmarłych tego wyznania. Cmentarz w kształcie połowy trapezu posiada pow. 0,54 ha.
Spis z 1827 roku notował wieś w powiecie hrubieszowskim i parafii Grabowiec. Liczyła wówczas 20 domów i 112 mieszkańców. W 1885 roku dobra Tuczępy składały się z folwarku w Tuczępach oraz Tuszowie i liczyły 1746 mórg ziemi, w tym 894 morgi gruntów ornych i ogrodów, 73 morgi łąk, 28 mórg pastwisk, 677 mórg lasu, 60 mórg odpadków i 14 mórg nieużytków. W folwarkach było 17 budynków murowanych i 30 drewnianych. Wieś liczyła 26 domów i 354 mórg ziemi.
W 1 pol. XIX wieku wybudowano w Tuczępach młyn wodny murowany z cegły, na rzucie prostokąta, z dachem dwuspadowym pobitym gontem.
Według spisu z 1921 roku było we wsi 45 domów i 254 mieszkańców, w tym 1 Żyd i 24 Ukraińców, folwark Tuczępy liczył 15 domów i 180 mieszkańców, w tym 7 Ukraińców, a w folwarku Tuszyn był 2 domy i 12 mieszkańców, w tym 3 Ukraińców.
W 2 poł. XIX wieku właścicielem folwarku Tuczępy był Kazimierz Klemens Rudnicki, po którym w 1908 roku połowę majątku dziedziczyły dzieci: Łucja i Jan Kazimierz, druga połowa należała do ich matki Czesławy z Mijaczkowskich Rudnickiej, żony Kazimierza Klemensa. Zapewne majątek w całości wkrótce przejął Jan Kazimierz Rudnicki, a następnie Faustyn Rudnicki, który zmarł w 1926 roku. W 1929 roku sukcesorzy Faustyna Rudnickiego posiadali w Tuczępach 535 ha gruntów, a w folwarku Tuszyn 305 ha użytków. Wówczas cieślą we wsi był S. Szewczuk, a kowalem A. Kucharski. Młyn wodny dzierżawił Konstanty Różycki, natomiast sklep z artykułami spożywczymi prowadził Sz. Fridman.
ŹRÓDŁO: Józef Niedźwiedź - Leksykon historyczny miejscowościdawnego województwa zamojskiego
GALERIA
2018
2012