Ołtarz Grobu Pańskiego jest nieodłącznym elementem tzw. Triduum Paschalnego. Figurę przedstawiającą grób Chrystusa możemy oglądać w każdym kościele.
Liturgia Triduum Paschalnego jest uaktualnieniem historycznych faktów zbawczej męki, śmierci i zmartwychwstania Jezusa. Historia ta ma swoją geograficzną scenografię w Jerozolimie. Od pierwszych wieków uczniowie Jezusa otoczyli czcią ślady jego ziemskiego życia. Tradycja ta weszła na stałe do kalendarza liturgicznego Kościoła katolickiego. Co roku w Wielki Czwartek w kościołach wystawiany jest ołtarz z wizerunkiem Grobu Pańskiego. W niedzielę - w dzień Zmartwychwstania - wczesnym rankiem odbywa się rezurekcja. Celebrowana jest, by ogłosić światu wesołą nowinę Zmartwychwstania.
W niektórych parafiach przy grobie wystawiana jest straż. Często osoby pełniące wartę nad grobem przebrane są za rzymskich legionistów na pamiątkę straży, jaka pilnowała grobu, w którym złożono ciało Chrystusa. Zazwyczaj strażnicy współczesnych grobów są osobami zasłużonymi i powszechnie szanowanymi. W niektórych miejscowościach wartę pełnią strażacy w swych galowych mundurach.
Zwyczaj święcenia pokarmów narodził się w VIII wieku, ale w Polsce znany jest dopiero od XIV stulecia. W zależności od tradycji ludowych i symboliki chrześcijańskiej do koszyczka wkładano różne pokarmy. Początkowo święcono jedynie baranka wypieczonego z chleba, później zaczęto dokładać inne przysmaki. Dziś ważne jest, aby poświęconych zostało siedem podstawowych pokarmów: chleb, jajko, ser, wędlina, chrzan, ciasto i sól.
Tradycja święcenia pokarmów zakorzeniona jest głęboko w naszej kulturze i pielęgnowana prawie we wszystkich rodzinach. Bez względu na to, jak głęboko przeżywamy Wielką Sobotę, wspólne malowanie pisanek i dekorowanie koszyczków na pewno zbliża ludzi i dostarcza wielu miłych wspomnień.
Chleb - najważniejszym z symboli, ponieważ przedstawia ciało Chrystusa. We wszystkich kulturach jest pokarmem niezbędnym do życia.
Jajko - symbol odradzającego się życia i zwycięstwa nad śmiercią. Kiedyś wierzono, że dzielenie się nim z bliskimi wzmacnia rodzinne więzy.
Wędlina - jako składnik święconki ma zapewnić płodność i zdrowie.
Ser - symbolizuje pozytywną zależność między człowiekiem a siłami przyrody. Przez to, że pochodzi od krów, owiec i kóz, ma zapewnić rozwój stada zwierząt domowych.
Sól - to życiodajny minerał. Wierzono, że odstrasza zło. Symbolizuje oczyszczenie i prawdę.
Chrzan - obrazuje ludzką siłę i krzepę fizyczną. Ma również wspomagać skuteczność innych święconych pokarmów.
Ciasto - do święconki zostało włączone jako ostatnie. Symbolizuje umiejętności i doskonałość.
